دوربین‌های امروزی می‌توانند تصویر نسبتاً مناسبی را حتی در نور یک لوکس نیز ایجاد کنند و ۲۵ فریم در ثانیه را در هر شرایطی ایجاد کنند. هر لوکس به اندازه نور یک شمع محاسبه می‌شود یعنی دوربینی که در مشخصات آن مثلاً قید شده 0.5lux می‌تواند یک متر مربع را با نور نصف یک شمع روشن کند. هر چه عدد لوکس در مشخصات پایین‌تر باشد دوربین قدرت بیشتر دارد.

دوربین‌های مداربسته معمولاً با ولتاژ 12V DC کار میکنند. شما نیاز خواهید داشت تا از آداپتور یا منبع تغذیه برای تبدیل 220V AC به 12V DC استفاده کنید. منبع تغذیه ۱۲ ولتی را براساس میزان آمپراژ آنها طبقه‌بندی می‌کنند. هرچه تعداد دوربین‌های بیشتری داشته باشید به تعداد آداپتورهای بیشتر یا یک منبع با آمپراژ بالاتر نیاز دارید.

تأثیر استفاده از دوربین‌های تحت شبکه بر روی شبکه و کاهش سرعت آن مهم است. شبکه‌های گیگابایتی امروزی می‌توانند به راحتی نصب این دوربین‌ها را پشتیبانی کنند و در صورت ایجاد اختلال باید ظرفیت شبکه را افزایش داد. روش دیگر برای جلوگیری از ایجاد اختلال در شبکه استفاده از کابل‌های داده و عدم نصب مستقیم دوربین‌ها به شبکه‌است به طوری که تصاویر دارای شبکه خاص خود در سیستم باشند.

این مشکل هم اخیراً با استفاده از فرمت‌های متفاوت فشرده سازی مانند (H.264/MPE G4،MJPEG) حل شده است و به راحتی تا بیش از ۱۰ دوربین مگاپیکسلی در یک شبکه با سرعت ۱۰۰Mb/s در کنار هم کار می‌کنند.

بیشتر دوربین‌های شبکه دارای این قابلیت هستند. به این معنا که می‌توانید دوربین را با همان کابل شبکه تغدیه کنید و این نیاز به یک کابل اضافه را جهت تغذیه دوربین از بین می‌برد.

در مقایسه با دوربین‌های آنالوگ که به یک کابل جداگانه برای تغذیه نیاز داشتند این قابلیت موجب صرفه جویی در زمان و هزینه کابل کشی خواهد شد.

طبق استانداردهای شبکه طول یک کابل Cat5 نباید بیش از ۱۰۰ متر شود. با این حال تقویت‌کننده‌هایی وجود دارند که می‌توانند این مسافت را به ۲۰۰ متر افزایش دهند و با استفاده از تجهیزات پیچیده‌تر می‌توان این مسافت را تا ۵۰۰ متر نیز افزایش داد. اما در شبکه‌های امروزی با استفاده از فناوری‌هایی مانند فیبر نوری و ارسال بی‌سیم اطلاعات این محدودیت‌ها عملاً از بین رفته است.